Yöneylem Araştırma'nın ilk defa oy kullanacak genç seçmenler anketine göre, "Kararsızım" diyenlerin oranı yüzde 13 ile dikkat çekmiş. *** Kararsız seçmeni ikna edecek olan parti -dışarıdan bakan biri olarak- kanımca yok. Kim nereden...

Denizli'de tamamlanmasını beklediğim bir yapı var. Denizli Kent Müzesi. Çalışmalar devam ediyor. Hatta Denizli Büyükşehir Belediye Başkanı Osman Zolan ile müzede sergilenecek eserlerin seçimi ve tanzimi konusunda uzmanların bulunduğu...

AKP Grup Başkanvekili Emin Akbaşoğlu, eğitim hakkı sonlanan üniversite öğrencileri için af çalışması başlattıklarını açıklamış. *** Aklıma ilk gelen şey, yaklaşan seçim oldu. Aftan yararlanacak kişi sayısının 1 milyon 174 bin...

Mart ayında açıklanan tüketici enflasyonu yüzde 61,14 idi. TÜİK'e göre, nisan ayı tüketici enflasyonu yüzde 69,97 oldu. Enflasyon Araştırma Grubu (ENAGrup) ise tüketici fiyatlarının nisanda aylık yüzde 8,68, yıllık yüzde 156,86 oranında...

Olacak iş değil, deriz ya bazen hafif bir şaşkınlık ve inanamadığımız için hafif de bir tebessüm oluşur yüzümüzde. *** Tam olarak onu yaşadığımı ifade edebilirim. Elbette durduk yere değil. Daha delirmedim. *** Velhasıl, Hüseyin Şimşek'in...

Yetişemediğimiz ne çok şey var. *** Kimi usul usul çekip gidiyor kimi de freni patlamış bir kamyon misali; hızlı ve kontrolsüz. *** Durup hiçbir şey yapmasan bile 24 saat haddinden fazla hızlıymış gibi geliyor. Kaldırımları dolduran insanlar,...

Bu hafta, gazetedeki alanımı bazı haberlerden birkaç cümleye ayırmak istiyorum. 4 ay önce 10 liradan satılan damacana su, İstanbul'da 30 liraya çıktı. Denizli'de 11 Nisan Pazartesi itibariyla yürürlüğe giren zamla birlikte şehir...

İyisiyle kötüsüyle yaşıyoruz; yaşamak mı sürünmek mi yoksa bu soruları sormak hata mı değil mi bilemeden de yazıyoruz. *** Varlığıyla yokluğuyla arıyoruz; neyi, nerede, ne zaman bulabileceğimizi de pek bilmiyoruz sanırım. *** Güzellikler...

Gün geçtikçe yitirdiğimiz ne çok şey olmaya başladı. *** Yavaş yavaş başlayan bu kaybediş sanırım son zamanlarda oldukça hızlandı. En azından ben öyle hissediyorum. *** Kaldırımda yürürken fark ediyorum, gülümsemeler kalmamış yüzlerde....

'Sen ve ben burada yılların geçişini izliyoruz.” Federico Garcia Lorca'nın Yerma adlı eserindeki Yerma'ya ait olan bu cümlenin altını neden çizdiğimi, metni okuduktan aylar sonra fark ettim. Günlerin geçişini salonun penceresinden...

Büyük bir çam ağacının arkasına gizlenmişti yaşananlar. Her şeyi biliyordu. Önünde duran traktörü, kadınların konuşmalarını, dertleri, mutlulukları. Kaç evliliğe tanıklık etmişti o çam ağacı kim bilir ya da kaç yuvanın yıkılışına?...

Hikâye nerede başlıyor, nerede bitiyor, biz hikâyenin neresindeyiz? * Anlatan ile dinleyen olma arasında geçip giden yaşamın ortasında bir orada bir burada çilekeş bir hayatın merkezinde konumlanıyoruz. * Belki de yanılıyorumdur. Zaman ilerliyor,...

Her gün, bir yenisine şaşırmamız gerekirken alıştığımız ne çok şey olmaya başladı. * Bir yenisine üzülmemiz gerekirken duyduğumuz vakit duymazdan geldiğimiz de çok şey oldu. * Üzülmemiz gerekirken yolumuzu değiştirip yürümeye devam...

Sığamadık. Milyonlarca yıllardır yaşadığımız şu topraklara sığamadık. Yaşayamadık. Milyonlarca yıllardır üzerinde koşturduğumuz şu topraklarda huzuru bulumadık. Toprağı parçala, hayali sınırlar çiz, orası senin burası benim…...

Son zamanlarda etrafımda mutlu insan göremez oldum. Bu cümleyi şöyle de kurabilirim: Son zamlardan sonra etrafımda mutlu insan göremez oldum. Sadece bir saatlik yürüyüş sonucunda gördüklerimi sıralıyorum. Okula gidecek yaşta bir çocuk, okul...

En çaresiz kaldığını düşündüğü an sığınır insan mağarasına, kendisidir o. Mağarada gördüğü gölgesiyle konuşmaya başlar, uzun uzun. Anlayamadıklarını anlatır. Sustuklarını bir bir dile getirir. Acısıyla tatlısıyla konuşur....

Ritme bırak kendini. Duvarda asılı duran saatin tiktaklarına bırak. Trafik ışıklarının düzenine bırak. Gökyüzünden kaçamayacaksın. Güneş senin yakanı bırakmayacak. Yıldızlar bir görünecek bir kayıplara karışacak. Bir yerde okumuştum....

Geç. Başka yollar aramaktansa geldiğimiz yolu tekrar yürüyoruz. Aynı yoldan defalarca geçerken öğreneceğimiz pek çok şey var olabilirken, neden görmüyoruz? Görmemeyi mi seçiyoruz yoksa? Belki de durduğumuz noktada dönenip duruyoruzdur. Belki...

Dünyadan uzak, bir o kadar dünyanın içerisinde… *** Bilinmeyen sokaklar, duyulmayan sesler, insan burnunun tanımadığı kokular… *** Yaşanan bunalımlı ruh halini yürüyerek atlatabileceğine inanıyor oysa mümkün mü? *** Yolların başka...

Gözyaşlarımız bitmedi. Bitti mi sanmıştın? Bulanık bir hayatı temizlemeye çalışmakla geçen yaşlar… Sence de bitebilir mi gözyaşların? Kara bir alın yazısı değil, bu. Ne, diyeceksin çekinmeden, aniden ve biraz da kızgınlıkla. Geçmiş...

Günün sonunda bir gün önceden omzumuzda kalan yükler o kadar çok ki öfkeli, kırılgan, durgun, kötümser, yorgun ve tedirgin olmamak imkansız. *** Sabretmekten nasıl olur da çatlamadık, toz toprak olmadık, bilmiyorum. *** Vaka sayıları artıyor,...

Bambaşka bir hayat ister çoğu insan, memnun değildir. Gerek işinden gerek ailesinden… Elinde olsa çekip gidecektir bulunduğu sokaktan, evden, şehirden, ülkeden… Oysa çekip gitmek kolay mıdır, elbette değildir. Kaç gariban hayal kurmuştur,...

Varsayalım ki karanlık sardı dört bir yanımızı. İçimizde korku büyüyor her geçen dakika. *** Elimizden gelen hiçbir şey yokmuş gibi, dımdızlak kalmış gibi, öylece bakıyoruz. Bakıyoruz ki siyah, dakikalar geçtikçe alışan göz daha...

Hangimiz sabah uyanır uyanmaz gökyüzüne bakıyor? *** Hangimiz gözlerini açtığı an günün ilk ışıklarıyla birlikte tebessüm edebiliyor? *** Kuş seslerini duyabiliyor muyuz? *** Ağaçları saran yaprakların hışırtısı peki, o ince sürtünmeleri...