Kelimelerini aldım Hasan; kelimelerini, cümlelerini, anlatmak istediğin ânlarını ve anılarını, ölümleri, hayatını ve kurmaca hayatlarını, hayallerini ve gerçeğe bir nebze de olsa dokunmuş türküleri, bir cam kırılganlığında baktığın...

Stendal, ‘sokağa tutulan ayna' diyerek edebiyat ve hayat arasındaki bağa dair yüzyıllardır süregelen bir gerçekliği ortaya koymuştur. Edebiyat, kendi içerisinde tarihtir. Bir roman, bir öykü veya bir şiir veya bir edebi tür, yazıldığı...

Evden çıkmak, kendinden çıkmaktı; hayallerine yürümek, dört duvar arasında çatışan öyküleri görmek ve üzerlerine biraz daha düşünmek, yürümek, sadece yürümek; ona, onun yanına, gitmek istediğinin yanına veya tam tersi kaçmak, ondan....

Kimi zaman ders aralarında gelir, anlatır, giderdi. Kimi zaman da bir kafede hiç tanımadığı insanların masasına oturur, anlatır ve giderdi. Hiç yabancılık çekmezdi. Bir o kadar da sıcakkanlıydı. Ders arasında konuşurken kimse de ‘'Abi,...

Murathan Mungan'ın Seçtikleriyle YAZIHANE, 2003 yılında Metis Yayınları etiketiyle raflarda yer almış bir kitap. Kitap, Murathan Mungan'ın ‘'Yazıyorum ve Bilmiyorum'' adlı önsözü ile başlıyor. Devamında ise Manganelli,...

Yirmi dört saatin dört duvar arasında bir çatı altında geçtiği bu günlerde yaşamımızın odağında olan biten, hayatta tutan, özetle kıymetini bilmemiz gereken birçok şeyi unutup yüzümüzü zifte döndük. Sınırlarımız değişti; arzularımız...

Pencere. Pencere önünde bir ses. Sesin geldiği yerde flüt. Yürüdüğü yerde bir çiçek. Pencere önünde. İçinden geçen betimlemeler. Deftere geçmeyen özlem. Kimsenin görmediği. Görülmeyen. Gece. Dinmeyen özlemin içinde kendini metinlerde...

Dikimevi'nden Kızılay'a doğru yürürken soluklanabileceğin veya Sıhhiye'den Kolej'e doğru yürürken bir ağacın gövdesine sırtını yaslayıp hayaller kurabileceğin bir park. ‘'Şehrin gürültüsüne aldanıp avazı...

Kimse senin nasıl yaşadığını bilmez. Bilmek ister gibi yapar sadece. Sen ise zaten göstermekten kaçarsın. Kendi yaşamını gösterdiğin vakit yüzü kızarmasın istersin. Yaptığı haksızlık karşısında üzülür. O üzülmesin diye susarsın...

Cemre önce havaya düştü. Kimse görmedi. Bahar tekrar tekrar geliyor, ardında sert geçen kışı bırakarak. Kurtuluş'tan Sıhhiye'ye doğru yürürken yüzüm gülmeye başladı. Okula gitmek için geçtiğim köprünün başında duran...

Cesaretim mi yok? Gerçekten istemiyorum mu? Kendimi korkunun kollarına mı bırakmıştım? Lüks bir hayatın hayalini de kurmuyorum, peki, neden bunca işsiz varken, evine her gün bir ekmek götürmenin çeşitli plansız planını yapmaya çalışan...

‘'Mümtaz aslında hep vardı. Sizler sadece göremediniz dünyanın işleri ile meşgul olmaktan dolayı. Mümtaz, yolda bıyıkları yeni yeni terleyen bir gençti. Mümtaz, bir cuma vakti, namazdan çıkan bastonu ile yürümeye çalışan, yaşlı...

Karanlıktan korktuğum gün öldü babam. Kelimeler düğümlendi. Kimseler konuşmadı. Yapraklar yollara saçıldı. Biraz sararmışlar. Ağaçlar koca binaların içerisindeki insanlar kadar yalnız. Aylardan eylül. Kara bir perde olarak gerildi karanlık....

Dağların ardından görülen gökkuşağı artık görülmez oldu. Kararsızlar'ı artık İstiklâl Caddesi'nde dinleyemez oldu. Annesinin üç yıl evvel üzerine örttüğü toprağı koklayamaz oldu. Yatmadan önce içtiği sütün tadı yok...

Güneş doğuyor… Gökyüzü mavinin tek tonu ile örtülü. Bulutsuz. Geçmişin bilinmezliğini, geleceğin sonsuzluğunu, direncini yitirmiş ve ipeksi okşayışlar sessizliğinde dokunuyor yeryüzüne. Kuş sesleri ile bahçedeki horozun sesi iç içe....

O gece yatağımdan fırlamamın tek nedeni nereden geldiğini anlayamadığım bir kadının karanlığa bıraktığı çığlıklarıydı. Beni gecenin bu vaktinde uyandıran sesin peşinden koşmaya kararlıydım. Tek tek evin odalarını dolaştım. Camdan...

Ankara'da bir Ali amca vardı, Konur Sokak'ta merdivenlerde tanışmıştık bir gece vakti. Bir şeyler anlatırken soğuktan elleri titrerdi. Sonra, dostluğumuz pekişti. Aylarca, sözleşmiş gibi, hep yan yana geldik. Bir gün, ölüm haberini...

Büyük bir çam ağacının arkasına gizlenmişti yaşananlar. Her şeyi biliyordu. Önünde duran traktörü, kadınların konuşmalarını, dertleri, mutlulukları. Kaç evliliğe tanıklık etmişti o çam ağacı kim bilir ya da kaç yuvanın yıkılışına?...

[Vakti zamanında 'Keşke, keşke bu kurmaca metni kaleme almasaydım,” demiştim. Şimdi olduğu gibi yayımlıyorum. Neden mi? Ne zaman okusam, çocukluğumun masum, saf, yorgun olmayan günlerine yol alıyorum. Özlem dolu. Gelmeyecek olduğunu...

[Parçalar'ın bu bölümü üzerinde çalıştığım bir metinde kendisini 2016 yılında var etti. Beş yıl aradan sonra dosyayı tekrar açıp bir kez daha okuyunca çıkarma kararı aldım. Kaybolup gitmesine gönlüm el vermedi. Sanırım ilk...

Doğada olmayı sevdiğim kadar dört duvar arasında olmayı da bir o kadar çok sevdim. Her ikisinde de yalnızsam eğer içimde büyüyen sevgi, üretme tutkusu, kendimi var etmek için duyduğum o estetik kıvanç yeniden doğuştan farksız. Kabuğuna...

Bu hafta uzun zamandır beni bekleyen, okuyup geçmişi kurcalamayı ertelediğim eski dergilere yer vermek, hepsini olmasa da önemli gördüğüm pasajları aktarmaya çalışacağım. Adam Sanat'ın 51. sayısı okuru, Mehmet Fuat'ın Dayanışma...

Çin'in çağdaş, en güçlü yazarlarından biri olan Yan Lianke'nin Türkçe'de yayımlanan üç kitabı mevcut. Patlama Kayıtları, Lenin'den Öpücükler ve Günler Aylar Yıllar. Franz Kafka Ödülü sahibi Yan Lianke'nin hayatın...

İnsanın biri. Kitabın biri. Belki bir kedi. Neden olmasın, belki de para. Yaşanılanlar karşısında kayıtsız kalabilme ihtiyacı. Uzaklardır, uzaklar; tren yolculuğu. Neden olmasın ki? Eksik bir şey hep vardır, var olacaktır da. Peki ya biz,...